Merytorycznie nie różni się niczym. Zarówno w jednym, jak i w drugim chodzi o jak najstaranniejsze przełożenie treści dokumentu z jednego języka na drugi. Różnice występują w przyjętym przez tłumacza przysięgłego zobowiązaniu do poniesienia ryzyka odpowiedzialności cywilnej za ewentualne błędy występujące w tłumaczeniu i ich konsekwencje. Jeśli klient tłumacza przysięgłego poniesie straty w następstwie niepoprawnie wykonanej pracy, może ubiegać się o odszkodowanie. Druga różnica dotyczy formy tłumaczenia przysięgłego – jest ono dostarczane wyłącznie w wersji papierowej. Kolejna różnica dotyczy ceny. Tłumaczenia przysięgłe są droższe, ponieważ mniejsza jest jednostka przeliczeniowa – czyli strona przeliczeniowa, która w przypadku tłumaczenia przysięgłego liczy 1125 uderzeń. Jeśli charakter dokumentów wymaga, aby po dokonaniu przekładu zachowały one swoją moc prawną, wówczas winny one podlegać procedurze tłumaczenia przysięgłego.
Pieczęć złożona na dokumencie przez tłumacza przysięgłego nie stanowi z samej swej natury znaku wyższej jakości tłumaczenia. Klient zamawiający tłumaczenie zwykłe również otrzymuje dokument przetłumaczony wiernie i zgodnie z regułami sztuki. Jedynym kryterium jest przeznaczenie danego dokumentu. Jeśli nie jest on potrzebny do złożenia w sądzie, w urzędzie celnym lub w innym organie administracji państwowej lub w banku czy innej instytucji finansowej, wystarczy tłumaczenie zwykłe.
Do grupy dokumentów, które najczęściej wymagają uwierzytelnia przez tłumacza przysięgłego należą: świadectwa ukończenia szkół, dyplomy, certyfikaty, umowy, faktury, dokumenty finansowe i bankowe, potwierdzenia wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, gwarancje bankowe, pełnomocnictwa, akty notarialne, dokumenty procesowe i wyroki sądowe, testamenty oraz dokumenty medyczne.
