Tłumaczenie przysięgłe nie jest lepsze od tłumaczenia zwykłego.
Tłumaczenie przysięgłe jest typem dokumentu, a nie wskazaniem jakości.
Pojęcie „tłumaczenie przysięgłe” oznacza czynność tłumaczenia lub dokument, którego poprawność merytoryczną i językową gwarantuje tłumacz przysięgły. Chodzi o przeniesienie odpowiedzialności prawnej za poprawność tłumaczenia z przedsiębiorcy lub innej osoby dysponującej przetłumaczonym tekstem na osobę tłumacza, a nie o ocenę jakości tłumaczenia. Tłumaczenie przysięgłe wykonywane przez tłumacza z uprawnieniami oznacza więc, że przetłumaczonemu tekstowi został nadany status dokumentu oficjalnego. Do końca czerwca 2011 r. do egzaminu na tłumacza przysięgłego mógł przystąpić jedynie filolog z tytułem magistra. Państwo swoim autorytetem gwarantowało zatem, że tłumacz zdał egzamin, ale nie gwarantowało jakości przetłumaczonego przez tego tłumacza tekstu. W odbiorze powszechnym ta różnica nie była jednak brana pod uwagę. Niejasność ta rodziła wiele problemów. Tłumaczenia przysięgłe miały więc bardzo różną jakość. Wszystko zależało od tematyki. Jeśli dokument przeznaczony do przetłumaczenia dotyczył spraw pospolitych, tłumacz przysięgły nie miał zwykle żadnych problemów z jego dobrym przetłumaczeniem. Inaczej było w przypadku dokumentów z jakiejkolwiek konkretnej dziedziny. Tłumacz przysięgły, mimo posiadania pieczęci, po prostu często nie miał wystarczającej wiedzy merytorycznej, żeby podjąć się tłumaczenia specjalistycznych tekstów technicznych. Kierunek filologia obca przygotowuje do analizy językowej tekstów z danego języka obcego, a nie do analizy merytorycznej ze wszystkich istniejących na świecie dyscyplin i dziedzin wiedzy. Filolog umie więc ocenić poprawność stylu, jakość wewnętrznych powiązań tekstu i inne elementy odnoszące się do sposobu wyrażania myśli, ale nie oceni jakości tych myśli, a w większości przypadków po prostu nie zrozumie zapisanych treści branżowych – tak jak nie zrozumie ich jakakolwiek inna osoba niebędąca fachowcem w danej dziedzinie.
Od roku 2011 tłumaczem przysięgłym nie musi być wyłącznie filolog. To ograniczenie zostało zniesione. Istotą tłumaczeń przysięgłych nie jest bowiem pieczęć, podpis czy księga rejestrowa. Istotą tłumaczenia przysięgłego jest rzeczywiste przeniesienie części ryzyka biznesowego i odpowiedzialności prawnej na osobę tłumacza. Właśnie z tymi zobowiązaniami związane są opłaty za tłumaczenia przysięgłe, a także za każdą kopię tłumaczenia przysięgłego.
Czy wszędzie na świecie tłumacze przysięgli mają pieczęcie urzędowe?
Tłumaczenia przysięgłe, a więc tłumaczenia pisemne o statusie dokumentów oficjalnych, są wykonywane w niektórych krajach Europy kontynentalnej przez osoby upoważnione przez organy państwowe, czyli przez tłumaczy przysięgłych. W Polsce działają oni w oparciu o ustawę z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego. Reglamentacja dostępu do zawodu tłumacza przysięgłego nie istnieje natomiast w Wielkiej Brytanii, Irlandii, a także na Litwie, gdzie zwykłe tłumaczenia na litewski poświadczane są po prostu przez notariusza.
W przypadku rozmaitych postępowań sądowych, wtedy gdy istnieje konieczność przedstawienia w sądzie lub w urzędzie celnym przetłumaczonych umów lub dokumentacji technicznych, Biuro Tłumaczeń ATT uwierzytelnia tłumaczenia techniczne: wykonywane są one przez tłumaczy technicznych, a następnie oddawane do uwierzytelnienia tłumaczowi przysięgłemu. Takie postępowanie gwarantuje zarówno merytoryczną jakość tekstu technicznego, jak również jego wysoką jakość językową, a poza tym spełnia wymagania postępowań sądowych, czy innych urzędów państwowych.
